OS DETALLES IMPORTAN... PERO NON SEMPRE
Na serie televisiva de acción Reacher o protagonista usa continuamente a expresión in an investigation details matter (“nunha investigación os detalles importan”), cando está a tratar de esclarecer un caso e a súa busca do máis mínimo detalle roza o obsesivo.
Como xa expuxen
noutra reflexión, para min o perfeccionismo non existe na maneira en que tratamos de aplicar este concepto. Pero iso non quere
dicir que non pense que non se deba aspirar á chegar á calidade ou mesmo á
excelencia. E para logralo, os detalles importan; ou mellor dito: a atención ao
detalle importa.
Para ser un bo ou
unha boa judoka, primeiro hai que parecelo. Adoito dicir isto cando algún
judoka entra co judogi desamañado. O judo per se caracterízase
por unha meticulosidade extrema froito dunha filosofía e principios moi claros
desde a creación da nosa arte marcial por Jigoro Kano.
@s judokas temos
que ser escrupulos@s incluso na maneira de entrar no tatami: como
colocamos o cinto, como poñemos o judogi, como entramos no tatami,
como saímos del, como nos diriximos @s compañeir@s, ao ou a sensei e un
longo etcétera.
@s competidor@s
de certo nivel precisan igualmente dunha dose importante de atención ao
detalle, tanto nos adestramentos, como na preparación física, a estratexia, a
preparación mental e @ sensei ten
que servir de canal para acadar os obxectivos marcados. Recoñezo ter botado
horas mirando vídeos e máis vídeos e é algo que me apaixona - se cadra isto é
algo inherente a @s senseis-, porque esa atención ao detalle é a
que nos permite ver os erros e acertos d@s nos@s pupil@s e dos seus e das súas
rivais.
Pero tamén @s
judokas que non compiten, @s judokas máis nov@s, en xeral tod@ judoka ten que
fixarse nos detalles e @ sensei ten que estar atent@ en todo momento, xa
que non hai cousa máis difícil de corrixir que un erro repetido ata a
saciedade. Levad@s pola inercia, cantas veces temos practicado mal unha técnica,
o que obriga a terlle que dedicar o dobre ou triplo do tempo a corrixila.
Mais todo ten o
seu momento e non sempre hai que corrixir ou fixarnos en todos os detalles. A
miúdo acontece que de tanto buscar o complicado, pasamos por alto o máis
simple. En toda aprendizaxe hai distintas fases e unha delas, sexa cal sexa o noso
nivel é precisamente iso: ser quen de pasar ao seguinte nivel. Pasar dun nivel
cualitativo ao seguinte non é sempre doado, porque a miúdo froito dos nosos
medos, da nosa zona de confort, e doutras
moitas razóns, non somos capaces de mellorar. Se cadra nalgúns momentos trátase
primeiro de atreverse a facer algo sen pensar moito, polo menos intentalo, e
logo xa iremos pulindo os detalles.
Penso sobre todo
nas caídas ou en técnicas que non damos feito, ou mesmo na nosa técnica
especial que de súpeto deixa de ser efectiva. Adoito comparar esta situación
coa aprendizaxe de idiomas. Todo o mundo quere falar ben un idioma estranxeiro,
pero isto non acontece da noite á mañá. Na miña experiencia, sobre todo ao
principio, o que menos importa e se se din as cousas ben ou mal, senón principalmente
ser capaz de lanzarse a falar, comunicar e, unha vez acadada unha certa soltura
e antes de caer na repetición dun erro de maneira moi continuada, xa podemos ir
ao seguinte paso e entrar no detalle.
Porque os
detalles importan… pero non sempre.
M. Mallo
Comentarios
Publicar un comentario